Ośrodek dla młodych narkomanów Dom Nadziei w Bobrku działa od 1995 r. Jego podopieczni pochodzą głównie ze Śląska. Zaczynali ćpać, gdy mieli 12-13 lat. Kradli, rzucili szkoły, byli wycieńczeni, zanim dali się przekonać i zaczęli leczenie. Przez rok (tyle trwa kuracja) w bytomskim ośrodku zdobywają nadzieję, że mogą żyć inaczej. Od 1 stycznia boją się, że znów zaczną ćpać. Ośrodek nie podpisał na ten rok kontraktu z Narodowym Funduszem Zdrowia.
- W innych regionach podobne placówki dostały kontrakty na dotychczasowym poziomie. Nam zmieniono zasady, zaproponowano pieniądze dla niespełna 10 pacjentów, czyli ok. 5 tys. zł miesięcznie. Żebyśmy mogli się utrzymać, musimy mieć kontrakt dla ok. 20-24 osób. Nie ma mowy o żadnych negocjacjach. To dyktat funduszu - mówi z żalem ks. Bogdan Peć, dyrektor ośrodka.
- Ponieważ jesteśmy ośrodkiem katolickim, dwa razy dziennie modlimy się. Od ponad tygodnia modlimy się także o to, żeby ośrodek ocalał - mówi Ewa Tkocz, jedna z dziewięciu terapeutów w domu. Narkomani kilka razy dziennie słyszą tu, że tylko od nich zależy, czy zerwą z nałogiem i znajdą w życiu miejsce dla siebie. - Teraz okazuje się, że nie od nich, tylko od urzędników - mówi Tkocz. Terapeuci tłumaczą pacjentom, że zamknięcie ośrodka to nie koniec szansy dla nich. Podopieczni nie bardzo w to wierzą.
- Jeżeli nam zamkną ośrodek, spakuję torbę, pojadę do domu, zacznę kraść i ćpać. Przez kilka lat tak robiłem i nie będzie siły, która mnie przed tym powstrzyma - mówi Darek. Ma 16 lat, ćpa od 13. roku życia, w Domu Nadziei jest od trzech miesięcy.
Jego rówieśnik Mateusz zaczął leczenie trzy tygodnie temu. - Kiedy dowiedziałem się, że mogą zamknąć ośrodek, od razu pomyślałem o ćpaniu. Nic innego mi nie zostało - mówi.
Moi rozmówcy mają za sobą tzw. przepustki konfrontacyjne. Po kilku miesiącach izolacji na parę dni wracają do rodzinnych domów. - Spotykamy kumpli, z którymi ćpaliśmy. Nie jest łatwo wytrzymać. Jeżeli nagle znajdziemy się poza ośrodkiem, nie damy sobie rady - mówi Maciek.
- Zdaję sobie sprawę, co grozi tym dzieciom. Wierzę, że pieniądze się znajdą - mówi jeden z urzędników NFZ w Katowicach, który podejmował decyzje o losach ośrodka (prosi, by nie podawać jego nazwiska).
- Wie Pan, że oni zaraz po wyjściu zaczną kraść i ćpać? - pytam.
- To trudna sprawa - odpowiada wymijająco urzędnik.
Od 1 stycznia ośrodek funkcjonuje dzięki darczyńcom, ale pieniędzy wystarczy tylko na kilka tygodni. - Fundusz musi znaleźć jakieś rozwiązanie. Nie można tych dzieci skazać na ćpanie - mówi ks. Peć.
Aleksandra Szatkowska, rzeczniczka NFZ w Katowicach, obiecała nam, że w ciągu najbliższych dni urzędnicy spotkają się z kierownictwem ośrodka. - Mam nadzieję, że znajdziemy wspólne rozwiązanie - dodała Szatkowska.
Komentarz Maćka, pacjenta ośrodka
Twoja kieszeń pełna floty i kredytowych kart.
A ja, że jestem ćpunem, jestem mniej od Ciebie wart.
Ty myślisz tylko o swoich zarobkach,
a nie o ośrodkach,
gdzie młodzież chce się leczyć.
Zmienić swoje stare życie.
Czy wy mi wierzycie?
Czy macie to w swych zapasionych dupach.
Jak tak chcecie, to dążcie do celu i po młodych trupach.
To przez was, polityków, wszyscy wrócimy do narkotyków.
Się zastanówcie i coś z tym, kurwa, zróbcie.
Komentarze