Stowarzyszenia Kocham Pragę przygotowało specjalne stanowisko w sprawie lokalizacji tzw. Centrum Redukcji Szkód dla osób uzależnionych od narkotyków oraz Schroniska dla bezdomnych wraz z zapleczem sanitarnym w Szpitalu Praskim. To odpowiedź na działania władz miasta, które przystąpiły do kontrowersyjnej inwestycji nie pytając o zdanie mieszkańców Pragi.
Pisaliśmy już o sprawie budynku B Szpitala Praskiego tutaj Noclegownia dla bezdomnych w Szpitalu Praskim. Władze miasta nie odpowiadają na apele mieszkańców, którzy proszą o konsultacje społeczne w sprawie budowy ośrodka. – W mieście gdzie konsultuje się nasadzenia kwiatów, czy wycinkę pojedynczych, schorowanych drzew zapomniano zapytać się kilkunastu tysięcy obywateli o zdanie w sprawie planowanego gigantycznego ośrodka dla narkomanów i bezdomnych – czytamy na profilu społecznościowym przeciwników ośrodka „Nie dla ośrodka dla narkomanów i bezdomnych na Pradze Północ”.
Kilka dni temu, podczas posiedzenia Dzielnicowej Komisji Dialogu Społecznego, członkowie stowarzyszenia „Porozumienie dla Pragi”, próbowali przeforsować stanowisko, w którym organizacje pozarządowe miały poprzeć miejską inwestycję. Większością głosów stanowisko zostało jednak odrzucone.
W grupie organizacji popierających powstanie ośrodka dla osób bezdomnych i uzależnionych znalazła się też „Czerwona Młodzież”, zrzeszając młodych socjalistów, która na swoim profil społecznościowym dziękuję „Porozumieniu dla Pragi” za ich zaangażowanie w tę sprawę.
– Jako praskie stowarzyszenie, któremu leży na sercu dobro prażanek i prażan, jesteśmy stanowczo przeciwni planom umieszczenia Centrum Redukcji Szkód dla osób uzależnionych od narkotyków oraz Schroniska dla Bezdomnych wraz z zapleczem sanitarnym w budynku B Szpitala Praskiego – napisali w liście otwartym do prezydenta Warszawy Rafała Trzaskowskiego przedstawiciele stowarzyszenia „Kocham Pragę”.
Przedstawiciele stowarzyszenia zaznaczyli też, że od wielu lat są zaangażowani w pomoc potrzebującym, udzielając wszelkiego rodzaju wsparcia mieszkańcom Pragi-Północ. – Nie negujemy konieczności oraz obowiązku pomocy każdej potrzebującej osobie, jednak planom władz miasta wobec budynku B Szpitala Praskiego, ustalanych bez konsultacji z mieszkańcami oraz władzami dzielnicy, jesteśmy przeciwni. Negatywne stanowisko przyjęła również wobec ww. planów Rada Dzielnicy Praga Północ w dniu 2 kwietnia 2019 r. – przypominają przedstawiciele „Kocham Pragę”.
Stowarzyszenie podkreśla w stanowisku, że potrzeby mieszkańców dzielnicy w zakresie leczenie substytucyjnego są obecnie zaspokojone – programem leczenia objętych jest w dzielnicy 510 pacjentów – czytamy w liście.
– Popieramy jednocześnie powstanie w Budynku B Szpitala Praskiego lecznicy dla osób bezdomnych oraz oddziału psychiatrycznego dla dzieci i pediatrii – konkludują.
Nazwa substancji: DXM (Dekstrometorfan)
Poziom doświadczenia użytkownika: DXM po raz drugi, poza tym zero innych dragów i fajek, bardzo często alko.
Dawka, metoda zażycia: Ok. 480mg w tabletkach i syropie.
"Set & setting": Noc, własny pokój, muza na słuchawkach.
Efekty: Generalnie mocno zadawalające :)
Pokój u znajomego, łazienka spowiana mozaikową bielą, korytarz przejściowy, podwórze na wsi ; muzyka shpongle, jakiś hh potem, następnie całe otoczenie dźwiękowe (zgrzytanie szafy, stukanie puszek)
Autor: t90mek
14 marzec 2010r
20:15 Ze znajomymi (3+ja) wciągamy po ok. 23mg 4-HO-MET’a. Wchodzi powoli po jakichś 40min. Nieoczekiwanie do magicznego pokoju zawitali znajomi, spaleni. Z początku byłem niezadowolony, bałem się że podróż zmieni kierunek.
Zaczynają pojawiać się refleksy świetlne, błyski, falowanie tekstur, oddychanie otoczenia niesamowita ekstaza i śmiech. Ciało leciutkie, przyjemne, czy stoje, czy siedze, nie ważne, jest cudownie wygodnie. Halucynacje z minuty na minute przybierają na sile.
Znana nam spokojna łąka. Ja i brat.
Witam. Zaznaczam, jak zwykle, iż niniejszy tekst jest jedynie fikcją literacką.
Obawiam się, że w tym raporcie może dojść (a raczej na pewno dojdzie) do takiej sytuacji, gdzie jako jeden trip opiszę dwa... Po pewnym czasie zlewają się one, gdyż zarówno miejscówka, jak i towarzystwo były takie same, a i pogoda podobna... Przyjmijmy jednak, że wszystko działo się jednego dnia... Odświeżyłem nieco wspomnienia z bratem, więc opowiadanie powinno być nieco bardziej szczegółowe.
Własny dom, późne lato, godzina ~17:00, ciepło, ale nie gorąco. W głowie mętlik, plus ciekawość i lekki strach przed nieznanym.
Dawno to było, wyciągam wspomnienia z archiwum, więc mam nadzieję, że ząb czasu ich za bardzo nie nadgryzł. Właśnie teraz, w sierpniu, przypada czwarta rocznica naszej znajomości. Powiedzieć, że jest niezwykle owocna, to jak nic nie powiedzieć, ale o tym możecie się przekonać sprawdzając moje poprzednie TR.
