Mężczyźni zmądrzeli i przestają palić. Kobiety trwają w nałogu i zabija je rak płuca

Jeszcze kilkanaście lat temu na raka płuca chorowali głównie mężczyźni. Jednak liczba chorych panów spadła z 15,2 tys. w 2005 r. do 14,3 tys. w 2015 r. Niestety znacząco wzrosła liczba chorych kobiet. W 2005 r. było 4,8 tys. przypadków zachorowań wśród pań a w 2015 r. liczba ta wzrosła do 7,6 tys. W sumie nie ma się co dziwić ponieważ coraz więcej kobiet pali papierosy.

pokolenie Ł.K.

Kategorie

Źródło

NaTemat
Anna Kaczmarek

Odsłony

356

Przedwojenna dama w eleganckiej sukni z papierosem w dłoni pewnie była odbierana jako intrygująca, seksowna i elegancka. Papieros był w tym obrazie ważnym rekwizytem. Jednak gdyby przedwojenne damy wiedziały, że tak wiele kobiet przez ten „rekwizyt” będzie umierało, zapewne znalazłyby coś lepszego i mniej trującego do roztaczania aury tajemniczości. To właśnie głównie przez palenie papierosów w Polsce w 2015 r. aż 7600 kobiet zachorowało na raka płuca.

Jeszcze kilkanaście lat temu na raka płuca chorowali głównie mężczyźni. Jednak liczba chorych panów spadła z 15,2 tys. w 2005 r. do 14,3 tys. w 2015 r. Niestety znacząco wzrosła liczba chorych kobiet. W 2005 r. było 4,8 tys. przypadków zachorowań wśród pań a w 2015 r. liczba ta wzrosła do 7,6 tys. W sumie nie ma się co dziwić ponieważ coraz więcej kobiet pali papierosy.

Rak piersi zdetronizowany

Rak płuca jest największym zabójcą Polek jeśli chodzi o nowotwory. Wyprzedził nawet raka piersi, na którego zachorowuje co prawda więcej pań, bo ponad 16 tys. ale nie powoduje on tyle zgonów co rak płuc.

Niestety w raku płuca mamy nadal bardzo wysoką śmiertelność. Jak podaje raport „Obraz raka płuca w Polsce. Leczenie farmakologiczne dziś i jutro” opracowany przez firmę HealthQuest, rak płuca jest najczęściej diagnozowanym nowotworem złośliwym w Polsce. Rocznie notuje się ponad 21 tys. zachorowań i niestety ponad 22 tys. zgonów z powodu tego nowotworu.

Jak tłumaczył prof. Maciej Krzakowski, konsultant krajowy w dziedzinie onkologii klinicznej podczas konferencji omawiającej wspomniany raport, rak płuca jest jednym z najgorzej rokujących nowotworów złośliwych. Przeżycie 5-letnie w Polsce wynosi 13,4 proc. (w USA ok. 18 proc.). W przypadku raka piersi w Polsce 74 proc. kobiet żyje co najmniej 5 lat.

Mimo to, jak podkreślał dr hab. Maciej Niewada z Katedry i Kliniki Farmakologii Doświadczalnej i Klinicznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, leczenie raka płuca w Polsce nadal jest niedofinansowane.

DR HAB. MACIEJ NIEWADA, Klinika Farmakologii Doświadczalnej i Klinicznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego:

W UE zajmujemy 16. miejsce pod względem wydatków na leczenie chorego z rakiem płuca.

Należy jednak zadać pytanie co zrobić, żeby nie chorowało tak wiele osób. Oczywiście zmniejszyć narażenie na kontakt z dymem tytoniowym ale też zrobić wszystko, żeby wykrywać raka płuca jak najwcześniej. Późna diagnoza to jedna z przyczyn tak wysokiej umieralności na ten nowotwór.

Podstępny nowotwór

Specjaliści podkreślają, że rak płuca długo potrafi nie dawać żadnych objawów, a „podejrzany” kaszel, uważany przez większość osób za objaw tego nowotworu, pojawia się często kiedy choroba jest już w bardzo zaawansowanym stadium. Bywa tak, że od diagnozy do śmierci upływa tylko kilka miesięcy. Jeśli chodzi o raka niedrobnokomórkowego płuc mamy w Polsce tylko 20 proc. wczesnych rozpoznań, w I i II stadium choroby, kiedy można jeszcze operować.

Oczywiście mówimy, że trzeba się badać, ale jak, skoro zdjęcia RTG dawno w tej diagnostyce odeszły do lamusa? Prof. Krzakowski tłumaczył, że badania przesiewowe okazały się nieskuteczne do czasu gdy pojawiła się niskoemisyjna tomografia komputerowa. Jednak, żeby takie badania miały sens trzeba do nich kwalifikować odpowiednio dobrane osoby z danej populacji. Jeszcze nie wykorzystywano tej diagnostyki do badań przesiewowych, a według specjalistów mogłyby spowodować spadek śmiertelności o 20 proc. Niestety jest to drogie badanie i czasami daje fałszywie pozytywne wyniki.

Zdaniem konsultanta musimy poprawić w Polsce również diagnostykę chorych z podejrzeniem tego nowotworu. Cały czas zbyt długo czeka się na wynik badania patomorfologicznego. Wszystko z powodu zbyt małej liczby patomorfologów.

Nie chcemy wiedzieć

Jednak nic się nie zmieni dopóki Polacy nie zmienią swojego myślenia o raku płuc. Strach przed tym nowotworem u niejednego z nas zabija logiczne myślenie.

– Jesteśmy obecni na różnych imprezach, festynach. Apelujemy do ludzi, żeby badali płuca, dbali o swoje zdrowie. Nie chcą do nas podchodzić, uciekają, boją się. Nie chcą wiedzieć. Podejrzewam, że przyczyną jest wiedza o dużej śmiertelności wśród chorych na raka płuca – mówiła Ewelina Szmytke ze Stowarzyszenia Walki z Rakiem Płuca.

Podkreśliła, że ten nowotwór atakuje ludzi w różnym wieku i nie zawsze tych co palą. Nie tylko palacze chorują. W grę wchodzą tu też uwarunkowania genetyczne czy środowiskowe.

Zdaniem Eweliny Szmytke, chorzy na raka płuca są stygmatyzowani przez społeczeństwo a trzeba wspierać tych chorych.

EWELINA SZMYTKE, Stowarzyszenie Walki z Rakiem Płuca:

Palił 40 lat to niech ma. To jego wina. To nie jest prawda, a nawet jeśli palił to mamy mu nie pomagać? Tak samo można przecież powiedzieć chorym po zawale serca, ale im nikt tak nie dokucza, mimo że do zawału niejednokrotnie doprowadził ich niehigieniczny tryb życia i… palenie papierosów.

Inny problem chorych na raka płuca to brak dostępu do nowoczesnych leków, które zarejestrowane są już w Unii Europejskiej i Stanach Zjednoczonych. Leczenie farmakologiczne w Polsce obejmuje jedynie chemioterapię i inhibitory EGFR.

Bądźmy lepsze w rzucaniu

Niestety nikt nie może powiedzieć, że rak płuca to nie jego problem a palacz powinien szczególnie brać pod uwagę, że może na niego zachorować. Szczególnie smutne jest to, że w Polsce tak często ofiarami tego nowotworu są kobiety.

Zaczęłyśmy palić jak mężczyźni i tak jak kilkanaście lat temu mężczyzn, tak teraz nas zabija rak płuca. Palenie nie ma nic wspólnego z seksapilem czy elegancją (raczej ze smrodem i zmarszczkami) a dążenie do równouprawnienia powinno iść w zupełnie innym kierunku. Nie musimy palić tyle co mężczyźni. Zresztą oni zmądrzeli i coraz częściej rzucają. Dorównajmy im w rzucaniu palenia. Przepraszam, bądźmy w tym lepsze.

Oceń treść:

Average: 8.4 (5 votes)
Zajawki z NeuroGroove
  • 4-HO-MIPT

Podróżnik: 30 lat, 186 cm wzrostu, 85 kg wagi

Doświadczenie: mj, haszysz, boska szałwia, kratom, LSA, Lagochilus inebrians, Kava kava, Lactuca virosa, kanna, palma arekowa i betel, wild dagga, Ilex guayusa, damiana, Indian warrior, męczennica, Escholtzia californica, mieszanki „ziołowe”, Calea, afrykański korzeń snów i inne ubulawu, Nymphaea caerulea, amfetamina, khat, ketony, efedryna, benzylopiperazyna, prozac, alprazolam, bellergot, klorazepan, alkohol, tytoń, 4-ho-mipt, 4-aco-dmt, 4-mmc

  • Inne
  • Inne
  • Pierwszy raz

Sam w domu, TR pisany z pierwszego użycia. Wrzucane na średnio zapełniony żołądek, nie najedzony i nie pusty. Chęć przetestowania tej rzeczy. Wrzucane na niewyspaną głowę po nocce w pracy.

Timetable

[10:44 => T=0min] Start. Szykuje sobie ~100mg dziambe, dziele na dwie części i wciągam ~50mg.

[T=04min] Zauważalne znieczulenie nosa.

[T=05min] Tłumienie apetytu, lekka mentalna stymulacja, poprawa nastroju.

[T=07min] Dorzutka pozostałych ~50mg tą samą drogą podania.

[T=09min] Mocniejsze znieczulenie razem z górną szczęką, lekkie znieczulenie w gardle,  widoczna mentalna stymulacja i wkręta w muzykę.

[T=10min] Chęć słuchania muzyki, cisza mnie nudzi.

[T=11min] Lekki dyskomfort w brzuchu.

  • LSD-25
  • Pierwszy raz

Lekka adrenalinka, nastawienie pozytywne. Niezaznajomienie się z substancją wiodącą. Wolna chata, luźny weekend z dwoma kumplami.

Całe zajście miało miejsce w wakacje. Niedziela godzina 17:00 spotkałem się z kolegami na mieście gdzie czekaliśmy na potwierdzenie odbioru. Po godzinie albo i więcej czekania dostaliśmy sygnał i od razu ruszyliśmy. Po dotarciu do domu gdzie czekał już na nas kartonik, rozsiedliśmy się i odpaliliśmy nutę.

  • 5-APB
  • 5-HTP
  • 6-APB
  • Przeżycie mistyczne

W domu, zmęczona, chcąca "ogarnąć się" przed przyjściem znajomych; niezadowolenie chłopaka z pomysłu na branie czegoś´.

Całą tą historie powinno zacząć się „za siedmioma górami, za siedmioma dolinami…” i opowiadać dzieciaczkom przed snem. Bajka to jednak nie jest, a i początek aż tak bajkowy nie był.

Wróciłam z chłopakiem (T) z uczelni. Byliśmy zmęczeni, zbliżało się wiele kolokwiów, a 2 ostatnie noce prawie nie spaliśmy – nauka plus do tego jakieś prochy. Nie bardzo mieliśmy siłę na cokolwiek, a wieczorem mieli przyjść do nas znajomi pograć na naszym nowym komputerze.