Premier Kanady Justin Trudeau zamierza zrealizować ważną obietnicę z kampanii wyborczej. Sprzedaż marihuany Kanadyjczykom powyżej 18. roku życia ma stać się legalna od 1 lipca 2018 roku, gdy Kanada obchodzić będzie 151. rocznicę powstania.
Premier Kanady Justin Trudeau zamierza zrealizować ważną obietnicę z kampanii wyborczej. Sprzedaż marihuany Kanadyjczykom powyżej 18. roku życia ma stać się legalna od 1 lipca 2018 roku, gdy Kanada obchodzić będzie 151. rocznicę powstania.
Dotąd rywalizujące z rządem partie krytykowały premiera Justina Trudeau za to, że nie spełnił składanej podczas kampanii wyborczej obietnicy legalizacji marihuany w Kanadzie już wiosną tego roku. Jednak okazuje się, że premier planów nie zmienił. Kanadyjska telewizja publiczna CBC News podała bowiem, że 10 kwietnia Trudeau ma ogłosić oficjalnie plan działań związanych z legalizacją marihuany w celach rekreacyjnych.
Obecnie jej posiadanie i hodowanie jest legalne jedynie w celach medycznych - mają do tego prawo osoby chore, które zarejestrowały się w tamtejszym resorcie zdrowia.
Spodziewane jest, że ustawa legalizująca sprzedaż "trawki" przejdzie łatwo przez kanadyjski parlament, ponieważ za takim rozwiązaniem opowiadają się zarówno prawicowe jak i lewicowe partie polityczne (do tych ostatnich należy rządząca Liberalna Partia Kanady). Również większość Kanadyjczyków jest za legalizacją marihuany, co pokazał ostatni sondaż przeprowadzony przez NRG Research Group.
Zgodnie z rządowym planem to władze poszczególnych kanadyjskich prowincji będą kontrolować, jak marihuana jest sprzedawana. Chociaż rząd federalny przewiduje sprzedaż "trawki" osobom mającym co najmniej 18 lat, to prowincje będą miały swobodę w podnoszeniu tego ograniczenia wiekowego. Nowe prawo ma też pozwolić Kanadyjczykom hodować w swoich domach na własny użytek do 4 roślin konopi indyjskich. To z nich otrzymywana jest marihuana.
Komercyjnie produkować marihuanę będą mogły tylko firmy posiadające odpowiednią licencję. Obecnie na tym rynku w Kanadzie działa m.in. Canopy Growth. To największy producent legalnej marihuany na świecie, który niedawno zadebiutował na głównym indeksie kanadyjskiej giełdy. W rozmowie z Business Insider Polska jej prezes zaprosił polskich urzędników do swojej fabryki.
Na wstępie pragnę poinformować, że jest to mój pierwszy TR, który napisałem wspólnymi siłami z 'jak napisać trip raport' także proszę o wyrozumiałość
Do rzeczy:
...
SET & SETTING: Dobrze znany park, pobliskie osiedle, towarzyszem był kolega
(w dalszym tekście oznaczany jako K.) na końcówce tripu, czerwcowe popołudnie, całość wynikła na spontanie, w planach miałem po prostu spotkanie ze starym kolegą, nastrój raczej dobry,
Nastawienie pozytywne, byłam bardzo ciekawa jak na mnie zadziała pseudoefedryna. Wszystko brałam sama w swoim pokoju.
Wszystko zaczęło się od tego, że byłam chora i miałam zapalenie zatok. Pełno lekarstw w domu, już sama się gubiłam co kiedy mam brać a czego nie brać. Wcześniej miałam doczynienia z Thiocodinem, więc to był jedyny lek, którego znałam skład. Z tego powodu, że interesuję się takimi rzeczami, z nudów zaczęłam czytać składy wszystkich leków. Do ręki mi wpadł Cirrus. Psudoefedrynę w lekach kojarzyłam tak naprawdę tylko z Sudafedu, którego nawet nie brałam, ale znałam mniej więcej działanie.
Doświadczenie: gałka muszkatałowa (trzy razy), bieluń (dwa, lecz nieudane razy), efedryna (2 - razy), amfetamina (ponad 10 razy), DXM (dwa razy), mj/hasz (ilości niepoliczalne), extasy (3 pixy), LSD (4 razy), grzyby psilocybe (dwa razy), Salvia Divinorum (trzy razy, z czego jeden na 2/3 plateau), Ayahuasca (ten raz).
2 II 2005, 9:50-13h. Przygotowanie:
Mam 10 g Mimosa hostilis, kawałek kory; 4 g Peganum harmala - nasiona.
Byłem zmęczony i sztucznie się stymulowałem amfetaminą od 24h. Nastrój ogólnie pzytywny, wręcz nieadekwatnie do sytuacji. Warszawa złote tarasy. Chęć przerzycia łagodnego stanu psychodelicznego który pozwoliłby mi na wyciągnięcie wniosków z aktualnej sytuacji.
Otóż po pewnej nieciekawej sytuacji z sąsiadami nie miałem gdzie się udać przez parę dni. Jako że był maj roku pańskiego 2014, a noce nie aż tak zimne spędziłem ten czas w plenerze. Gdy już nie starczało mi naturalnych sił, by kontynuować są wojaż, raczyliśmy się z dziewczyną amfetaminą. Następnego dnia w godzinach popołudniowych wpadliśmy na pomysł, by odwiedzić nam już dobrze znaną i niezmiernie przyjazną (przynajmniej dla mnie) krainę psychodelii. Do dilera nie był daleko dwie stacje metrem.
Komentarze